قاصدک از تو خبر آوردند! که تو فقط پیک بهارم
بودی دلت خسته ز دیدار من است!؟ همه سرمای
زمستان دیدم قاصدک،پر پرواز تو را باد بچید! که
پیام دل ما را به آن کوچه رساندی دیشب!؟ تا به کی
گوش به فرمان نسیم سحری؟ گر نداری دل عاشق
لااقل آزاده باش! گفته بودی دلخوشی خوشتر
زدل‌باختگیست!! دل مباز گر دل ببازی خوشی دل
را ز یادت میبرد؟!! گفته بودم : آرزویم را به توای
نارفیق! راز دل را بر دل بیگانگان پنهان بدار ، من
نگفتم؟؟ داد از این بیداد تو!! چون دو هفته سال بهر
انتظاریک خبر آسان نبود قاصدک همخانه‌ای اینجا
نبودقاصدک میخانه‌ها جای دل تنها نبود جام می را
من به خون دل همی پر کرده‌ام آشیان دل به پابوس
پیام آور نشست بس که شـــــلاقش زده آن نارفیـــــق
پایـــــش شــکســت قاصـــدک این رســــم دلداری
نـــبود قاصـــدک این رســـم دلـــــداری نبــــود
دوش رفتــــم کـــه ســـر کــــوچه ببنـــدم تـــاج گـــل
گــــر تو آئی خـــســــتگی را ســــرکـــنی بر بـــام
گــــل لنـــگ لنـــگان آمـــدم بهـــر پیامـــت
قاصـــــدک ســـر آن کـــوچه دگــــر بلبل بیــــچاره
نبود!! در ســــکوت دل خود زیر مهتـــاببلبلک
آنـــجا نـــبود به قفـــس خندیــــدم که درش بـــاز و
پیامــــی بر جــــاست خط این نامـــه به امضــــای
تو بــــود!! که دلــــت خســـته شـــده از دل مـــا
قاصـــــدک هر جـا کـــه هســـتی خوش نشین باش و
بدان ســـــاده دل دل را به زلـــف یار میبــــــازد چه
خـــوش
... 
من عاشق این رایحه ی تنتم ...